What makes global teamwork, offshoring, nearshoring and remote cooperations so interesting?Wat maakt wereldwijd werken met teams, offshoring, nearshoring en samenwerken op afstand zo interessant?Vad gör globala samarbeten, offshoring och nershoring så intressant?Was mach globales Teamworking, Offshoring, Nearshoring und Kooperationen aus der Ferne so interessant?

In this article, I would like to share (a short version of) my personal story with you. I have done a short interview with myself:

What drew me to this market?

An odd combination of events. Short after the millennium I was working in a publishing company in Amsterdam. They published city maps, sponsored by advertisers from each city. The interesting thing about this organization was the division between their sales office, which was in Amsterdam and their studio, which was in Breda (some 100 km away). The sales office would gather all the materials for the ads from customers (this was the CD ROM pre-fast internet era) and send it by post to Breda. The designers in Breda would create the ad and send a print proof back to Amsterdam. Amsterdam got it confirmed (or gathered changes) and so the process went. So I wondered, if this company makes a process to create designs remotely, why wouldn’t it be possible to do this in another country where everything is cheaper? 

In dit artikel wil ik graag (een korte versie van) van mijn persoonlijke verhaal met je delen. Ik heb een kort interview met mezelf gedaan:

Wat trok me naar deze markt?

Een vreemde combinatie van gebeurtenissen. Kort na het millenium was ik werkzaam in een uitgeverij in Amsterdam. Zij publiceerden stadsplattegronden, gesponsord door adverteerders van elke stad. Het interessante van deze organisatie was de scheiding tussen hun verkoopkantoor, dat stond in Amsterdam en hun studio, die was in Breda (ongeveer 100 km verder). Het verkoopkantoor zou alle materialen voor de advertenties van klanten verzamelen (dit was het CD ROM pre-snelle internet tijdperk) en per post naar Breda sturen. De ontwerpers in Breda zouden de advertentie maken en een proefdruk terug naar Amsterdam sturen. Amsterdam kreeg het bevestigd (of verzamelde veranderingen) en zo verliep het proces. Dus ik vroeg me af, als dit bedrijf een proces maakt van het creëren van ontwerpen op afstand, waarom zou het niet mogelijk zijn om dit te doen in een ander land waar alles goedkoper is?

I den här artikeln skulle jag vilja dela med mig av en kort version av min personliga berättelse. Jag har gjort en kort intervju med mig själv:

 Vad var det som fick in mig på denna marknad?

 En konstig kombination av händelser. Kort efter millennieskiftet så jobbade jag på ett publiceringsföretag i Amsterdam. De publicerade stadskartor, sponsrade av annonsörer från de olika städerna. Det intressanta med denna organisation var skillnaden mellan deras säljkontor i Amsterdam och deras studio i Breda (ungefär 100 km bort). Säljkontoret samlade allt material till annonserna från kunderna (detta var på tiden man använde CD-rom, före tiden med ett snabbt internet) och skickade dessa med post till Breda. De som jobbade som designers i Breda skapade annonsen och skickade tillbaka det printade materialet, tillbaka till Amsterdam. Amsterdam konfirmerade detta (eller skapade ändringar) och så fortsatte processen. Så då undrade jag, om det här företaget gör en process att skapa design på distans, varför skulle det inte vara möjligt att göra detta i ett annat land där allting är billigare?

In diesem Artikel möchte ich gern (eine kurze Version) meiner eigenen Geschichte mit Ihnen teilen. Ich habe ein kurzes Interview mit mir selbst geführt.

Was hat mich zu diesem Markt gebracht?

Eine seltsame Kombination von Ereignissen. Kurz nach dem Millennium arbeitete ich bei einem Verlag in Amsterdam. Die Firma veröffentliche Stadtpläne, die in jeder Stadt von Werbekunden gesponsert waren. Das Interessante an diesem Unternehmen war die Trennung zwischen ihrem Vertriebsbüro in Amsterdam und dem Atelier in Breda (ca. 100 km entfernt). Das Vertriebsbüro würde alle Materialen von den Werbeanzeigen der Kunden sammeln (das war die Area der CD-ROM und des langsamen Internets) und es per Post nach Breda schicken. Die Designer in Breda würden die Anzeigen kreieren und einen Probedruck nach Amsterdam senden. Amsterdam hat es bestätigt (oder sammelte Änderungen) und so lief der Prozess ab. Also fragte ich mich, wenn das Unternehmen den Prozess der Designgestaltung aus der Ferne erschafft, warum sollte es nicht möglich sein dies in einem anderen Land zu tun, wo alles billiger ist?

Around the year 2000, the IT market hit an all time high, companies couldn’t find programmers in their own country and started searching elsewhere. India started booming as its government had invested in educating loads of engineers since the 90s. 

So I left the company and travelled through India for 3 months. And that’s when I decided that I had to found an outsourcing company. The whole country spoke and dreamed about IT and still does. IT is India’s way to become a world power and move staggering amounts of people out of poverty. And there is an abundance of smart, friendly and hard working talent. I wanted to become part of this movement, which in my view contributes to a better balance in the world as it creates jobs in developing countries while bringing growth and profit to both developed and developing countries. 

What do you like about it? 

First of all, the fact that I could build an interesting business within the offshoring industry. I love working with and meeting up with people from other cultures. I find it incredibly challenging to find ways for people to cooperate remotely: in each cooperation we set up with a client, we have to find the way for them to work with the programmers we hired for them. It is satisfying to make that work out, to see that the cooperation between someone in Western Europe with someone in Eastern Europe or India produces positive experiences. 

I also find it inspiring to build our company culture across borders. I had initially built a company that worked as an intermediary between customer and foreign supplier. But that gave me no influence on what was going on inside the ‘black box’ of the supplier. Since 2008 we started setting up our own offices, first in Ukraine, then in India. In our own offices, we’re able to decide who joins us and to deliberately build a culture that stimulates behavior needed to succeed in cross-border cooperation’s. 

 What do you dislike?

 The thing I disliked was having to go through so many mistakes. The first years, I was in the dark as to what one needs to do in order to cooperate with someone in India or Eastern Europe. I made all the mistakes you can imagine: hire the wrong people, work without any process, not using any online project management tools, communicating through chat only, work with suppliers that were not trustworthy, get stuck in the middle between client and supplier, not being able to deliver a project to a customer. And then another bucket of mistakes opening an office in India without any prior experience or Indian contacts.

If somebody had told me upfront that I would have to learn 5 years to figure out a business model that will work and make people happy, it’s likely that I would have chosen another venture. But now it works, and then again, it is better not knowing what lies in front of a new venture as otherwise you wouldn’t start. 

 What are your greatest achievements and failures? 

 The biggest achievement is that I have built a company with great people, spread out over many countries, that knows how to make remote collaboration work. I had set out to build an outsourcing company and through trial and error, we have developed a formula that works.

Specifically I am proud of our office in India, where about 30 people work together in a culture that feels like a family. Every time I speak to my colleagues, they tell me that our culture is different from any other company in Kerala, that the company feels like a second home. I didn’t know anything about setting up a business in India, started completely from scratch (took my back and a friend to Cochin and we rented an office and off it went) and went through many hardships. And it worked out. 

A more personal achievement was living in India with my wife and 8 months old twins. This gave our family a fantastic experience, made me understand Indian culture on a deeper level and enabled us to lay a strong foundation for the company. 

And then failures. First of all, there were many failures on the customer side. I didn’t know a thing about managing remote cooperation’s when I set out with Bridge. So I had to screw up a lot of projects to learn what I should and shouldn’t do. 

Another failure (although I see this as a very positive experience overall as written above) was that I moved from the Netherlands too quickly. I had set up Bridge in 2006 and in 2008 I thought I had it all figured out for our Dutch office. We had two well performing sales guys and two project managers, we had been growing steadily for three years and we had just started our Indian office. So I appointed somebody as ‘director’ for Bridge Holland and left for India with my family. My plan was to build and grow our Indian company and then move on. But I had just landed in India when trouble started. First of all, recession started, which didn’t help us. We hired the wrong project manager (he was doing other stuff than what we paid him for to say the least), lost a big account, drove one of our account managers mad along the way (which resulted in his departure few months later) and started losing more clients in the spring of 2009 because of the financial crisis. So one year later, back I was in Holland. And it took me quite some time to rebuild what was destroyed. But ok, I had a great time in India!

 How would you advice others on offshoring?

 First of all, I sincerely believe that unless you are building a company similar to mine, it is not a good idea to setup your own team in another country. Of course you may be lucky, but I am confident that you’ll face many of the hardships described above. Although I wouldn’t want to have missed them, I think it doesn’t make economic sense for an SME to invest the time and money I did in a captive center. 

The most crucial aspect is getting the right people in your newly found company. And you’ll choose the wrong ones invariably (again unless you are lucky), because you don’t know what to pay attention to in another culture. On top of that, you’ll have to learn how to work with remote teams. 

I believe it is crucial for European companies to engage in offshoring, because there is no denying that it’s hard to find talented people. And it will go worse now the population gets grey. The safest course of action is to work with a company that knows how to get the right people, that already has a set up and above all, can help you in managing your remote team. If your dream is to own a foreign subsidairy, you could start with a supplier and agree to establish a joint venture that takes over the team after x years. 

On a more general level, I recommend everyone to start working with remote developers. It enriches your life, you get to see more than your home country, you learn a lot, better the world and have fun along the way!

It would be great if some readers could share some personal anecdotes as answers to the questions above! 

Rond het jaar 2000 zat de IT markt in een stroomversnelling, bedrijven konden de programmeurs niet vinden in hun eigen land en begonnnen elders te zoeken. India werd booming doordat de regering sinds de jaren 90 had geïnvesteerd in het opleiden van veel ingenieurs.

Dus ik verliet het bedrijf en reisde 3 maanden door India. En toen heb ik besloten dat ik een outsourcing bedrijf moest starten. Het hele land sprak en droomde over IT en dat doet het nog steeds. IT is India’s kans om een wereldmacht te worden en enorme hoeveelheden mensen te verlossen van armoede. En er is een overvloed aan slim, vriendelijk en hardwerkend talent. Ik wilde onderdeel uitmaken van deze beweging, dat in mijn ogen bijdraagt aan een beter evenwicht in de wereld zoals het banen in ontwikkelingslanden schept en tegelijkertijd voor groei en winst voor zowel ontwikkelde als ontwikkelingslanden zorgt.

Wat vind je er leuk aan?

In de eerste plaats het feit dat ik een interessante business op kon bouwen in de offshoring industrie. Ik hou van het werken met, en het ontmoeten van, mensen uit andere culturen. Ik vind het ongelofelijk uitdagend om manieren te vinden voor mensen om op afstand samen te werken: in elke samenwerking die we opzetten met een klant, moeten we voor hen de manier vinden om samen te werken met de programmeurs die we voor hen huren. Het geeft voldoening om het te laten werken, om te zien dat de samenwerking tussen iemand in West-Europa met iemand in Oost-Europa of India positieve ervaringen oplevert. Ik vind het ook inspirerend om onze eigen bedrijfscultuur op te bouwen over landsgrenzen heen. In eerste instantie heb ik een bedrijf gebouwd dat als intermediair tussen klant en buitenlandse leverancier werkte. Maar dat gaf me geen enkele invloed op wat er gaande was in de ‘black box’ van de leverancier. Sinds 2008 zijn we begonnen met het opzetten van onze eigen kantoren, eerst in Oekraïne, toen in India. In onze eigen kantoren kunnen we zelf beslissen wie komt bij ons en op die manier bewust een cultuur bouwen met het gedrag dat nodig is om grensoverschrijdende samenwerkingen te laten slagen.

 Wat vind je niet leuk?

Ik vond het niet leuk om zo veel fouten te moeten maken. De eerste jaren had ik geen idee over wat men moet doen om samen te werken met iemand in India of Oost-Europa. Ik maakte alle fouten die je maar kunt bedenken: het huren van de verkeerde mensen, het werken zonder proces, zonder hulp van een online project management tool werken, het communiceren via chat alleen, werken met leveranciers die niet betrouwbaar waren, vast komen te zitten in het midden tussen klant en leverancier, en niet in staat zij om een ​​project te leveren aan een klant. En dan nog een berg met fouten gepaard gaande met de opening van een kantoor in India zonder enige voorafgaande ervaring of Indiase contacten.

Als iemand me vooraf had verteld dat ik 5 jaar zou moeten leren om een business model te vinden dat zou werken en mensen gelukkig maken, is de kans groot dat ik een andere onderneming zou hebben gekozen. Maar nu werkt het, en trouwens, het is beter niet te weten wat er vooraf gaat aan een nieuwe onderneming want anders zou je er niet aan beginnen.

Wat zijn je grootste successen en mislukkingen?

De grootste prestatie is dat ik een bedrijf heb gebouwd met geweldige mensen, verspreid over vele landen, die weten hoe je succesvol op afstand kunt samenwerken. Ik ben begonnen een ​​outsourcing bedrijf op te bouwen en door middel van vallen en opstaan hebben we een formule gevonden die werkt.

In het bijzonder ben ik trots op ons kantoor in India, waar ongeveer 30 mensen samenwerken in een cultuur die voelt als een familie. Elke keer dat ik met mijn collega’s spreek, vertellen ze me dat onze cultuur anders is dan elk ander bedrijf in Kerala, dat het bedrijf voelt als een tweede thuis. Ik wist niets over het opzetten van een bedrijf in India, begon volledig van voor af aan (nam mijn rugzak en een vriend naar Cochin, we huurden een kantoor en daar gingen we) en ging door vele ontberingen. En het werkte.

Meer een persoonlijke prestatie was het wonen in India met mijn vrouw en een 8 maanden oude tweeling. Dit gaf ons gezin een fantastische ervaring, ik leerde de Indiase cultuur te begrijpen op een dieper niveau en het stelde ons in staat om een ​​sterke basis voor het bedrijf te leggen.

En dan de mislukkingen. Allereerst waren er veel fouten bij de klant. Ik wist niets over het managen van samenwerkingen op afstand toen ik begon met Bridge. Dus moest ik eerst een groot aantal projecten verknallen om te leren wat ik wel en niet moest doen.

Een andere fout (hoewel ik dit zie als een zeer positieve ervaring in het algemeen zoals geschreven hierboven) was dat ik te snel uit Nederland verhuisd ben. Ik heb  Bridge opgezet in 2006 en in 2008 dacht ik dat ik alles voor elkaar had voor ons nederlandse kantoor. We hadden twee goed presterende verkopers en twee projectleiders. We groeiden gestaag gedurende drie jaar en we waren net begonnen met ons Indiase kantoor. Dus ik benoemde iemand als ‘directeur’ voor Bridge-Holland en vertrok naar India met mijn familie. Mijn plan was om de indiase onderneming op te bouwen en te laten groeien en ga dan weer verder te gaan. Ik was nog maar net geland in India toen de problemen begonnen. Ten eerste begon de recessie, wat niet echt hielp. We huurden de verkeerde project manager in (hij deed andere dingen dan waar we hem voor betaalden, op zijn zachtst gezegd), verloren een grote klant wat tegelijkertijd een van onze account managers tot waanzin dreef (dit resulteerde in zijn vertrek enkele maanden later) en begonnen met het verliezen van meer klanten in het voorjaar van 2009 als gevolg van de financiële crisis. Dus een jaar later was ik terug in Nederland. Het kostte me heel wat tijd om weer op te bouwen wat was afgebroken. Maar goed, ik had een geweldige tijd in India!

Hoe zou u adviseren anderen over offshoring?

Allereerst geloof ik oprecht dat, tenzij u een bedrijf vergelijkbaar met de mijne aan het bouwen bent, het niet een goed idee is om je eigen team op te zetten in een ander land. Natuurlijk kunt u geluk hebben, maar ik ben ervan overtuigd dat je veel van de ellende zoals hierboven beschreven staat tegen zal komen. Hoewel ik ze niet zou willen missen, denk ik niet dat het economisch zinvol is voor een KMO om de tijd en geld in een offshore ontwikkelingskantoor te investeren zoals ik dat deed.

Het meest cruciale aspect is dat je de juiste mensen in uw nieuwe bedrijf krijgt. En je zult steevast voor de verkeerde mensen kiezen (weer, tenzij je geluk hebt), omdat je niet weet waar je op moet letten in een andere cultuur. En ten slotte zult u ook nog eens moeten leren hoe je met teams op afstand moet werken.

Ik geloof dat het van cruciaal belang is voor Europese ondernemingen om in zee te gaan met offshoring, want het is niet te ontkennen dat het moeilijk is om getalenteerde mensen te vinden. En het zal nog erger worden nu de vergrijzing toeslaat. De meest veilige manier is om een bedrijf in de arm te nemen dat weet hoe je de juiste mensen krijgt, die al een set-up heeft en vooral een die je kan helpen bij het managen van een team op afstand. Als het uw droom is om zelf een buitenlands kantoor te hebben, kan je beginnen met een leverancier om in overleg een joint venture op te zetten die je in staat stelt de ploeg na een x aantal jaren over te nemen.

Over het algemeen raad ik iedereen aan om aan de slag te gaan met externe ontwikkelaars. Het verrijkt je leven, je krijgt meer te zien dan je eigen land, je leert veel, je verbetert de wereld en hebt gaandeweg veel plezier!

Het zou geweldig zijn als lezers wel wat persoonlijke anekdotes kunnen delen als antwoord op de bovenstaande vragen!

 Runt år 2000, stod IT-marknaden som allra högst, företag kunde inte finna programmerare i sina egna länder och började därför leta på andra ställen. Indien började blomstra då regeringen hade investerat i utbildning för ingenjörer sedan 90-talet.

 Så jag lämnade företaget och reste genom Indien i tre månader. Det var då jag bestämde att jag var tvungen att starta ett outsourcing-företag. Hela landet pratade och drömde om IT och det gör det än idag. IT är Indiens sätt att bli en världsmakt och få ett stort antal människor ut ur fattigdom. Och det finns ett överflöd av smarta, vänliga och hårt arbetande talanger. Jag ville bli en del av denna rörelse vilket ur min synvinkel bidrar till en bättre balans i världen då det skapar jobb i utvecklingsländer samtidigt som det skapar tillväxt och fördel för både utvecklade och länder under utveckling.

 Vad gillar du med det?

 Först och främst, faktumet att jag kunde bygga en intressant verksamhet inom offshoring-industrin. Jag älskar att möta och jobba med människor från andra kulturer. Jag finner det väldigt utmanande att hitta sätt att få människor att samarbeta på distans: i varje samarbete vi sätter ihop med en klient, så måste vi finna ett sätt för de att arbeta med de programmerare som vi anställer åt dem. Det är tillfredsställande att få det att fungera, att se att samarbetet mellan någon i Västeuropa och någon i Östeuropa eller Indien, skapar positiva erfarenheter.

 Jag finner det också inspirerande att bygga en företagskultur över gränser. Initialt hade jag byggt ett företag som fungerade som mellanhand mellan kund och den utländska leverantören. Men det gav mig inget inflytande av vad som skedde innanför leverantörens ”svarta låda”. År 2008 började vi starta upp våra egna kontor, först i Ukraina, sen i Indien. På våra egna kontor har vi möjlighet att välja vilka som vill ansluta sig och avsiktligt bygga en kultur som stimulerar de behov som behövs för att lyckas i gränsöverskridande samarbeten.

 Vad gillar du inte?

 Det jag ogillade var att vara tvungen att gå igenom så många misstag. De första åren kunde jag inte se vad som behövdes göras för att möjliggöra samarbete med någon i Indien eller Östeuropa. Jag gjorde alla misstag du kan tänka dig: anställde fel människor, jobbade utan processer, använde inte några projektledningsverktyg online, kommunicerade enbart genom chat, jobbade med leverantörer som inte var pålitliga, blev fast mellan klienter och leverantörer och hamnade i situationer då jag inte kunde leverera projekt till kunderna. Och ovanpå det, en till lista med misstag då jag öppnade ett kontor i Indien utan några tidigare erfarenheter eller indiska kontakter.

 Om någon sagt, rakt ut till mig, att det skulle ta mig 5 år att klura ut en affärsmodell som skulle fungera och göra människor glada, så är det högst troligt att jag skulle valt en annan satsning. Men nu fungerar det, och då vill jag återigen säga, det är bättre att inte veta vad som ligger framför en vid en ny satsning eftersom du annars inte skulle vilja börja.

 Vilka är dina största framgångar och misslyckanden?

  Den största framgången är att jag har byggt ett företag med fantastiska personer, spridda över många länder, som vet hur man får samarbeten på distans att fungera. Jag ville bygga ett outsourcingföretag och genom försök och misstag så har vi utvecklat en formel som fungerar.

 Speciellt är jag stolt över vårt kontor i Indien där vi är ungefär 30 personer som jobbar tillsammans i en kultur som känns som en familj. Varje gång jag talar med mina kollegor, berättar de att vår kultur är annorlunda från alla andra företag i Kerala och att företaget känns som ett andra hem. Jag visste ingenting om att starta upp en verksamhet i Indien, jag började helt och hållet från grunden (tog med mig en vän till Kochi och vi hyrde ett kontor och så började det) och gick igenom många svåra perioder. Och det fungerade.

En mer personlig prestation var att bo i Indien med min fru och våra 8 månader gamla tvillingar. Detta gav vår familj en fantastisk upplevelse, fick mig att förstå indisk kultur på en djupare nivå och gjorde det möjligt för oss att lägga en bra grund för vårt företag.

 Sedan till mina misslyckanden. Först och främst, många misslyckanden har varit på kund-sidan. Jag visste inte någonting om att styra samarbeten på distans när jag startade med Bridge. Så jag blev så illa tvungen att misslyckas med många projekt för att lära mig vad jag kunde och inte kunde göra.

 Ett annat misslyckande (även om jag ser detta som en väldigt positiv erfarenhet som jag tidigare nämnt) var att jag flyttade från Nederländerna för snabbt. Jag hade startat Bridge 2006 och år 2008 trodde jag att jag visste tillräckligt och hade allt klart för vårt holländska kontor. Vi hade två välpresterande försäljare och två projektledare, vi hade vuxit stadigt i tre år och vi hade just startat vårt indiska kontor. Så jag pekade ut någon som ”direktör” för Bridge Holland och flyttade till Indien med min familj. Min plan var att få vårt indiska företag att växa och sen gå vidare. Men jag hade just landat i Indien när problemen började. Först och främst, lågkonjunkturen startade, vilket inte hjälpte oss. Vi anställde fel projektledare (han gjorde andra saker som vi inte betalade honom för, för att inte ta i), vi förlorade ett stort konto, drev en av våra kundansvariga till vansinne längs med vägen (vilket resulterade i att han lämnade oss ett par månader senare) och vi började förlora fler klienter på våren 2009 p.g.a. finanskrisen. Så ett år senare var jag tillbaka i Holland. Och det tog mig ett bra tag att bygga upp det som var förstört. Men okej, jag hade en jättebra tid i Indien!

 Hur skulle du råda andra inom offshoring?

 Först och främst så tror jag helt ärligt att om du inte bygger ett företag liknande mitt, så är det ingen bra idé att sätta ihop ditt eget team i ett annat land. Självklart kan du ha tur, men jag är säker på att du kommer behöva möta många av de svårigheter som jag förklarat tidigare. Även om jag inte skulle vilja vara utan dem, tror jag att inte att de gör ekonomisk nytta för en SMF att investera tid och pengar som jag gjorde i ett captive center.

Den mest avgörande aspekten är att få rätt personer till ditt nya företag. Och du kommer alltid att välja fel (igen: du kan ha tur) för att du inte vet vad du ska uppmärksamma i en annan kultur. Utöver det, du måste lära dig hur du arbetar med team på distans.

 Jag tror att det är avgörande för europeiska företag att engagera sig i offshoring, för det går inte att förneka att det är svårt att hitta talangfulla människor. Och det kommer att bli svårare nu när populationen blir grå. Det säkraste kortet är att jobba med ett företag som vet hur det man får rätt människor, som redan har ett upplägg och över allt annat, kan hjälpa dig att hantera dina team. Om din dröm är att äga ett utländskt dotterbolag, kan du börja med en leverantör och komma överens att etablera ett joint venture som tar över teamet efter ett x antal år.

På ett mer generellt plan så rekommenderar jag alla att börja arbeta med utvecklare på distans. Det berikar ditt liv, du får se mer än ditt hemland, du lär dig massor, förbättrar världen och har roligt under tiden!

Det vore kul om några läsare kunde dela med sig av några personliga anekdoter som svar till frågorna ovan!

Um das Jahr 2000 hatte der IT-Markt ein absolutes Hoch. Unternehmen fanden in ihren eigenen Ländern jedoch keine Softwareentwickler und begannen anderswo nach ihnen zu suchen. Indien begann zu boomen, da die Regierung seit den 90er-Jahren in die Ausbildung vieler Entwickler investierte.
Also habe ich meine Firma verlassen und bin drei Monate durch Indien gereist. Das war der Zeitpunkt als ich entschied, dass ich eine Outsourcing-Firma gründen muss. Das ganze Land träumt von IT und tut es immer noch. Die IT-Branche ist Indiens Weg eine Weltmacht zu werden und eine unglaubliche Anzahl an Menschen aus der Armut zu holen. Und dort gibt es eine Fülle an schlauen, freundlichen und hart arbeitenden Talent. Ich wollte Teil dieser Bewegung sein, welche aus meiner Sicht zu einem besseren Gleichgewicht beiträgt, da  es Arbeitstellen in Entwicklungsländern schafft, während es sowohl in den Entwicklungsländern wie auch in den Industrieländern zu Wachstum und Gewinn verhilft.

Was magst du daran?

Vor allem die Tatsache, dass ich ein interessantes Unternehmen innerhalb der Offshoring-Industie aufbauen konnte. Ich liebe es mit Menschen aus anderen Kulturen zu arbeiten und mich mit ihnen zu treffen. Ich finde es unglaublich herausfordernd Möglichkeiten zu finden, wie Menschen entfernt voneinander zusammenarbeiten können. Bei jeder Kooperation mit einem Kunden müssen wir einen Weg finden wie der Kunde mit unseren Programmieren, die wir für sie engagiert haben, zusammenarbeiten kann. Es ist sehr befriedigend dies machbar zu machen und zu sehen wie eine Kooperation zwischen einem in Westeuropa mit jemand in Osteuropa oder Indien positive Erfahrungen produziert.
Ich finde es auch inspirierend unsere Unternehmenskultur über Grenzen aufzubauen. Ich hatte zunächst eine Firma aufgebaut, die als  Vermittler zwischen Kunden und ausländischen Lieferanten arbeitete. Aber das gab mir keinen Einfluss auf die „Black Box“ des Lieferanten. Seit 2008 haben wir begonnen unsere eigenen Büros aufzubauen. Zuerst  in Kiew und dann in Indien. In unseren eigenen Büros sind wir in der Lage zu entscheiden wer zu uns kommt und ganz bewusst eine Kultur aufzubauen, welches das Verhalten stimuliert, was man braucht um erfolgreich grenzüberschreitende Kooperationen  
einzugehen.

Was magst du nicht?

Das was ich nicht mag, sind die vielen Fehler, die ich machen musste. In den ersten Jahren wusste ich nicht was man tun muss, um mit jemanden aus Osteuropa oder Indien zusammenzuarbeiten. Ich machte alle Fehler, die man sich vorstellen kann: Stelle die falschen Leute ein, arbeitete ohne Fortschritt, nutze gar keine Online-Projekt-Managment-Systeme, kommunizierte nur durch Chat, arbeitete mit Lieferanten, die nicht vertrauenswürdig waren, blieb in der Mitte zwischen Kunde und Lieferant stecken und war auch nicht in der Lage ein Projekt an einen Kunden zu liefern. Und dann noch einen Eimer voll Fehler bei der Eröffnung eines Büros in Indien ohne Vorkenntnisse und indische Kontakte.

Wenn mir jemand gesagt hätte, dass ich fünf Jahre brauche um ein Geschäftsmodell zu entwickeln, dass funktioniert und Menschen glücklich macht, ist es wahrscheinlich, dass ich ein anderes unternehmerisches Vorhaben gewählt hätte. Aber jetzt funktioniert es und dann ist es nochmalsl besser nicht zu wissen was vor einem neuen Unternehmen liegt, denn sonst würde man gar nicht erst beginnen.

Was sind deine größten Erfolge und Misserfolge?

Der größte Erfolg ist es ein Unternehmen mit tollen Leuten aufgebaut zu haben, welches über viele Länder verteilt ist und das weiß wie man Kooperationen auf Ferne funktionsfähig macht. Ich habe eine Outsourcing-Firma aufgebaut und durch Versuche und Fehler haben wir eine Formel entwickelt die funktioniert.
Ich bin besonders auf unser Büro in Indien stolz, wo ca. 30 Leute in einer Kultur zusammenarbeiten, die sich wie eine Familie anfühlt. Jedes Mal wenn ich mit meinen Kollegen rede, sagen sie, dass unsere Kultur total anders ist als von jedem anderen Unternehmen in Kerala und, dass sich diese Firma wie ein zweites Zuhause anfühlt.
Ich wusste überhaupt nichts über die Gründung eines Unternehmens in Indien. Ich begann total von vorne (ich nahm einen Rucksack und einen Freund mit nach Cochin, wir mieteten ein Büro und los ging es). Und es  hat geklappt.
Eine persönliche Leistung war es mit meiner Frau und meinen acht Monate alten Zwillingen in Indien zu leben. Das brachte unserer Familie eine fantastische Erfahrung ein, liess mich die indische Kultur besser begreifen und ermöglichte es uns ein starkes Fundament für das Unternehmen zu schaffen.
Und nun zu den Misserfolgen. Zunächst gab es viele Fehler auf Seiten der Kunden. Ich verstand nichts über das Steuern von Kooperationen aus der Ferne, als ich mit Bridge begann. Also musste ich viele Projekte vermasseln, um zu lernen was ich tun und was ich nicht tun sollte.
Ein weiterer Fehlschlag (obwohl ich das als sehr positive Erfahrung ansehe, wie oben beschrieben) war dass ich zu schnell von den Niederlanden wegzog. Ich gründete Bridge 2006 und 2008 dachte ich, ich hätte alles von unserem holländischen Büro aus herausgefunden. Wir hatten zwei gute Vertriebsleute und zwei Projektmanager wir sind in drei Jahren stetig gewachsen und wir hatten gerade erst unser indisches Büro eröffnet. Also habe ich jemanden als Direktor für Bridge Holland ernannt und bin mit meiner Familie nach Indien gezogen. Mein Plan war es unser indisches Büro aufzubauen und weiter wachsen zu lassen, um dann weiterzuziehen zu können.  Aber ich war gerade erst in Indien gelandet, als die Probleme begannen. Zunächst begann die Rezession, welche uns nicht geholfen hat. Wir stellten den falschen Projektmanager ein (Er hat andere Dinge getan, anstatt wofür er bezahlt wurde, gelinde gesagt), wir verloren einen großen Kunden, verärgerten einen Account Manager auf dem Weg (welches zum Ausscheiden wenige Monate später führte) und begannen im Frühling 2009 aufgrund der Finanzkrise mehr Kunden zu verlieren. Ein Jahr später war ich wieder in Holland. Und es hat einige Zeit gedauert bis ich wieder aufbauen konnte, was zerstört war. Aber gut, ich hatte eine tolle Zeit in Indien!

Wie würdest du andere über Offshoring beraten?

Zunächst ein Mal glaube ich fest daran, wenn Sie nicht eine ähnliche Firma wie meine bauen, dass es keine gute Idee ist  das eigene Team in einem fremden Land einzurichten. Natürlich können Sie Glück haben, aber ich bin zuversichtlich, dass Sie sich mit den gleichen Schwierigkeiten wie ich oben beschrieben habe, auseinander setzen müssen. Obwohl ich sie auch nicht missen möchte, denke ich, dass es keinen wirtschaftlichen Sinn für ein Klein- und Mittelunternehmen macht Zeit und Geld zu investieren, wie ich es zwischendurch gemacht habe.
Der wichtigste Aspekt ist es die richtigen Leute für das neu aufgebaute Unternehmen zu finden. Und Sie werden unweigerlich die Falschen aussuchen (wieder, außer Sie haben Glück), denn Sie wissen nicht worauf Sie in anderen Kulturen achten müssen.  Hinzu kommt, dass Sie lernen müssen mit Teams aus der Ferne zu arbeiten.
Ich glaube es ist für europäische Firmen wichtig sich für Offshoring zu engagieren, denn man kann es nicht leugnen, dass es schwer ist talentierte Leute zu finden. Und es wird schlimmer, wenn die Bevölkerung immer grauer wird. Die sicherste Vorgehensweise ist es mit einer Firma zu arbeiten, die weiß wie man die richtigen Leute findet, die bereits eine Verfahrensweise hat und vor allem die beim Steuern des Teams aus der Ferne helfen kann. Wenn es Ihr Traum ist eine ausländische Niederlassung zu besitzen, können Sie mit einem Lieferanten beginnen und vereinbaren ein Joint Venture zu etablieren, welches das Team noch x Jahren übernimmt.
Im Allgemeinen empfehle ich jedem mit Entwicklern aus der Ferne arbeiten zu beginnen. Es bereichert Ihr Leben, Sie bekommen mehr als Ihr Heimatland zu sehen, Sie lernen viel, verbessern die Welt und haben Spaß auf dem Weg!
Es wäre großartig wenn einige Leser persönliche Anekdoten, als Antworten auf die gestellten Fragen teilen könnten!